Πάσχα σε νησί θα κάνουν αρκετοί. Η εμπειρία για τον καταγόμενο ή απλώς επισκέπτη προσφέρει διάλειμμα ανάτασης και ομορφιάς. Ακόμα και στο γυμνότερο νησί τα αγριολούλουδα δίνουν αυτή την εποχή τον τόνο.
Τα σημαντικότερα λουλούδια των νησιών μας, της πατρίδας μας είναι τα παιδιά. Και χρόνο με τον χρόνο περιορίζονται τα πιτσιρίκια. Τα σημερινά μεγαλώνουν, λίγα μωρά τα διαδέχονται.
Υπάρχει κι ένα νησί με ένα παιδί. Κτηνοτρόφοι και ψαράδες οι γονείς, επέλεξαν; Τους έτυχε; Μένουν στη μικρή νησίδα κι ο υιός βόσκει, ψαρεύει και για να πάει στο σχολείο εξαρτάται από τον καλό καιρό. Ακραία η περίπτωση της μοναξιάς του. Εχει σύνδεση πλέον στο διαδίκτυο, όμως η καραντίνα δεν ξεκίνησε με το κορονοϊό, δεν σταμάτησε με τη λήξη της πανδημίας.
Δεν είναι πολύ καλύτερη η κατάσταση για τα νησιά με δύο ή τρία παιδιά. Το νησί που η γλώσσα μας το συγγενεύει με το πλοίο (ναυς) ως ταξιδεύον επί θαλάσσης, είναι γεωγραφικά απομονωμένο από την ηπειρωτική χώρα.
Τα τελευταία χρόνια πληροφορούμαστε μια σειρά από πρωτοβουλίες για τους νησιώτες ειδικά των μικρών νησιών. Αλλού γιατροί επισκέπτες με σκάφη, αλλού μια επιχείρηση που στηρίζει νέες μητέρες και παιδιά, κάποια προσπάθεια δημιουργίας δικτύου επικοινωνίας μεταξύ των παιδιών κ.ά. Πολύ χρήσιμες ψηφίδες, μα το σχέδιο του μωσαϊκού δεν είναι ευκρινές. Αλήθεια, υπάρχει; Εχουν τεθεί στόχοι, έχουν αναλυθεί και παρουσιαστεί οι αναγκαίες ενέργειες για τον περιορισμό της μοναξιάς των παιδιών, βεβαίως και των μεγαλύτερων;
Υπάρχουν επεξεργασμένες προτάσεις, ιεραρχημένες και κοστολογημένες από την πολιτεία ώστε όπου κεντρικό κράτος και Αυτοδιοίκηση δεν φτάνουν να συμβάλει και ο ιδιωτικός τομέας σε αλληλουχία δομών, ενεργειών, με πρόβλεψη διάρκειας και συντήρησης; Εχουμε τεκμηριωμένες προτάσεις προς την Ευρωπαϊκή Ενωση και κράτη-μέλη με ανάλογα προβλήματα ώστε να επιτυγχάνεται βιωσιμότητα για νησιώτες και νησιωτοπούλες;
Τα προβλήματα είναι ανάλογα από τα Διαπόντια Νησιά έως τα Αντικύθηρα, τη Γαύδο και τη Γαυδοπούλα, αλλά και από το Καστελόριζο ώς τη Σαμοθράκη.
Τα νησιά του Αιγαίου σαφώς στο στόχαστρο της Τουρκίας. Οι πληθυσμοί Ιμβρου και Τενέδου καταδιώχθηκαν, κάποιοι έπεσαν στη θάλασσα για να σωθούν. Η μείωση του πληθυσμού διευκολύνει το σχέδιο υφαρπαγής ή ομηρίας δίχως χρήση βίας, παρά μόνο με την υπενθύμισή της. Γι’ αυτό και προτάσσεται η αποστέρηση πολύτιμων, μοναδικών πλουτοπαραγωγικών πόρων, όπως τα αλιευτικά πεδία π.χ. περί την πληθυσμιακά ανθιστάμενη Κάλυμνο.
Οι ακρίτες χρειάζονται συνεχή στήριξη με προοπτική. Ο μικρός στη βραχονησίδα είναι σε διαρκή εικοσιτετράωρη ετοιμότητα όπως και οι γονείς του. Αν φυσήξει ή βρέξει ραγδαία θα βγει και βράδυ να φροντίσει τα ζωντανά του.
Για να πάει εκδρομή με τους συνομήλικούς του, για να παρακολουθήσει πρόγραμμα επαγγελματικής εκπαίδευσης, να βρει εφόδια ζωής που δεν θα τον καθιστούν αποκλειστικώς εξαρτημένο από την «απομόνησο» -αν μας επιτρέπεται ο νεολογισμός-, για όλα τα ανάλογα μιας παιδικής και εφηβικής ζωής αντικειμενικά δύσκολης και άνισης χρειάζεται αντικαταστάτες επάνω στον βράχο του να στηρίξουν πατέρα και μάνα, που θα παραμείνουν συντηρητές ΑΟΖ! Δεν φτάνει ένας, χρειάζονται βάρδιες, κι αυτές απαιτούν πόρους και πρόγραμμα ώστε το νησί να συντηρεί ζωή και δικαιώματα Διεθνούς Δικαίου…
Η Ανάσταση μία φορά τον χρόνο δεν φτάνει για τις μικρές ή και μεγαλύτερες αγκυροβολημένες στεριές πάνω στο Αρχιπέλαγος του Αιγαίου, μήτε στο Ιόνιο ή και νότια της Κρήτης. Αειφορία, διατηρησιμότητα, καρποφορία Ελληνισμού στις αρχέγονες κοιτίδες του απαιτούν αγάπη και έννοια δίχως κοντόθωρη, προεκλογικού τύπου προσέγγιση. Με επίγνωση κινδύνων και προοπτικών, γενναιοδωρία και συνεχές ενδιαφέρον.
Καλή Ανάσταση, Καλή Επιστροφή στους ταξιδιώτες.
