Όσο κι αν προσπαθήσεις κράτος δε το νιώθεις.
Θεσμοί κουρελού, λαστέξ και τυφλότεροι της δικαιοσύνης.
Κι όσοι κάτι πάνε να κάνουν υφίστανται παρά-καμψη, παρα-μέριση, παρ-εμπόδιση.
Οι εκτός χώρας εταίροι, προστάτες, θεσμοί ελέγχουν κρίσιμα πράγματα.
Να όμως που πλέον το φιλελεύθερο στρατοπεδικό μόρφωμα (αναφορά στη τάδε πλατφόρμα για αγριόχορτα, για έξοδο από το σπίτι, για αίτημα βαθέως φορολογικού ελέγχου κλπ.), αυτό το μόρφωμα προστάζει αποκέντρωση εξουσιών:
Η Τράπεζα της Ελλάδος αναλαμβάνει και εισαγγελικό ρόλο.
Το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος υπεύθυνο για (μη) έλεγχο πολεοδομικών παραβιάσεων/καταγγελιών σε συνέχεια αδιαφανοποιήσεως συστήματος τακτοποίησης παραβάσεων και έκδοσης αδειών.
Το ΤΑΙΠΕΔ καταλύτης ωρίμανσης έργων άσχετων με ιδιωτική περιουσία του ¨δημοσίου” (λίαν εκσυγχρονιστική η συγχώνευση του στο Υπερταμείο, ώστε τυχόν σκελετοί να αράξουν σε καμιά ντουλάπα… Νισάφι πια η διαύγεια! Τσούζουν τα μάτια μας).
Οι κατασκευαστές προτείνουν κατά το δοκούν έργα συμφέροντα, γεωτεμάχια των εκ παραδρομής ευρίσκονται με πρόσωπο επί των ανακουφιστικών λύσεων.
Οι ίδιοι τα ελέγχουν και τα πιστοποιούν καθότι η ειδικότης τους. Και σε ότι αφορά την εξόφληση, ….αυτό είναι η ειδικότης μας!
Οι δήμοι καθορίζουν τους δασικούς χάρτες, εξαιρώντας αυθάδεις διεισδύσεις μεμονωμένων οικοσυστημάτων ανάμεσα σε τσιμέντα.
Τα δάση επανιδρύονται υπό φιλόστοργων χορηγών.
Απροσάρμοστοι γηγενείς καλούνται σε δαρβινική προσαρμογή.
Και η αντιπολίτευση βρίθει εργατικότητας, παραγωγικότητας, μιμητικότητας, ιλαρότητας,…
Φελοφόρου δρυός πεσούσης, πας ανήρ … χτενίζεται.
Έλα όμως που κι η βάση δε παράγει, παρά ρέπλικες ηγητόρων.
Κανένας εργάτης βρε παιδιά;
Κίμων Ε. Φουντούλης
