Τα δύο φαινόμενα αποτελούν όψεις του ίδιου νομίσματος.
Ο αρμόδιος για την υδροδότηση υπουργός που ανακοίνωσε τις επερχόμενες αυξήσεις, οφείλει να γνωρίζει ότι η Αθήνα τροφοδοτείται από το Υδατικό Διαμέρισμα Δυτικής Στερεάς Ελλάδας.
Περιοχή που δεν αντιμετωπίζει την υπό εξέλιξη δραματική ξηρασία της Ανατολικής Ελλάδας.
Γι’ αυτό και η διατύπωση του υπουργού περί υδροδότησης από τη λιγότερο προικισμένη υδατικά “Κεντρική Ελλάδα” πρέπει να διευκρινιστεί, συνοδευόμενη από διάλογο επί των προβλέψεων στις λεκάνες Μόρνου, Εύηνου.
Έτσι θα δοκιμαστούν στη δημόσια σφαίρα οι απόψεις για ανάγκη επέκτασης του δικτύου δυτικότερα (Αχελώος).
Εάν και εφόσον θέλει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα πρέπει να εξηγήσει γιατί δεν αξιοποιεί τα πλημμυρικά νερά εντός Αττικής κι άλλων αστικών κέντρων με αποκεντρωμένη αποθήκευση. Σε κάθε κτίριο όπου υπάρχει η δυνατότητα. Με υδρορροές που θα οδηγούν τα νερά από στέγες σε δεξαμενές. Και εν συνεχεία χρήση τους για βιομηχανία, λάτρα, πότισμα κλπ. Γιατί δεν επενδύει, επιδοτεί, απορροφά σε αυτή τη κατεύθυνση; Σαφώς δεν αφορά μεγάλες εργολαβικές εταιρείες. Η αποκέντρωση όμως προσθέτει συνειδητοποίηση. Ασφάλεια στο σύστημα. Μείωση κόστους. Τοπικές θέσεις εργασίας. Ποιός δε τη θέλει, ποιός τη πολεμά;. Έχουμε ανάγκη για αξιοποίηση κάθε θετικής πρακτικής.
Αντιστοίχως τα καθαρά νερά του Βιολογικού Καθαρισμού Ψυττάλειας μπορούν με μικρό ενεργειακό κόστος να δώσουν λύση στον άξονα από Σαλαμίνα, Πέραμα, Πειραιά, Μοσχάτο, Καλλιθέα έως Γλυφάδα και Βάρκιζα. Πόσο νερό θα εξοικονομηθεί από το μεταφερόμενο μέσω υδραγωγείου Εύηνου-Μόρνου; Γιατί δε παρουσιάζονται συγκριτικές λύσεις;
Βεβαίως όχι μόνο από ΕΥΔΑΠ…
Για άλλη μία φορά προστρέχουμε σε βαριές λύσεις χωρίς να εξαντλούμε τα φθηνότερα, απλούστερα όπλα μας. Αυτό δε μας τιμά.
Κίμων Ε. Φουντούλης
