Το παρακάτω προωθήθηκε σε δημοσιογράφους του Αθηναίικού τύπου με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στο θέμα του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά.
Οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας υποστηρίζουν την επαναλειτουργία των Ναυπηγείων απαιτώντας και πρόσβαση στη θάλασσας ενός και πλέον εκατομμυρίου κατοίκων. Η ΕΤΑΔ δεν πουλάει ναυπηγείο. Πουλάει δυνητική χρήση αιγιαλού, κάτι που δεν της ανήκει, σε όποιον επενδυτή διατηρήσει έστω και λίγο από ναυπηγείο. Αυτό προκύπτει από τους όρους του διαγωνισμού.
Ο Δήμαρχος Χαϊδαρίου υπερασπιζόμενος τα παραπάνω, εκτελεί εντολή της πόλης μας διά του Δημοτικού Συμβουλίου.
Θα κριθεί από όσα υπερασπίζεται, αυτά που δεν θα υπερασπιστεί ή θα υπερασπιστεί πλημμελώς.
Στη περιοχή προγραμματίζονται δύο εργοστάσια καύσης σκουπιδιών βορειοδυτικά και νοτιοδυτικά του Χαϊδαρίου,
Ενώ και η Εκκλησία Της Ελλάδος σπεύδει να υπονομεύσει την υγεία του ποιμνίου επιδιώκοντας την εξαίρεση 3.000 στρεμμάτων ορεινού όγκου στο πολύπαθο Αιγάλεω Όρος.
Έχουμε δικαίωμα σε ποιότητα ζωής και ο Τύπος πρέπει να το καταγράψει.
Η ανάπτυξη στους φθισικούς δε λέει τίποτα.
Τα λεφτά δίνουν λύσεις στους υγιείς.
Το άρθρο στο παρακάτω σύνδεσμο και τα συνημμένα θα διευρύνουν το προβληματισμό σας.
Με σεβασμό στο δύσκολο έργο σας
Κίμων Ε. Φουντούλης
Γεωλογικές και Περιβαλλοντικές Μελέτες
3ης Σεπτεμβρίου 41
12462 Χαϊδάρι
Τηλ. 6937 870 277
Παλιότερο άρθρο (1)
Ακτή Σκαραμαγκά. Μία Ψηφίδα Υποβάθμισης στη Δύση της Αθήνας και η Ευρεία Εικόνα.
ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ:
Κάθε εμπόδιο για καλό! Η επανάληψη των διαγωνισμών για τα δύο «τμήματα» του ναυπηγείου (Νότιο- Εκκαθαριστής και Βόρειο -ΕΤΑΔ) αποτελεί ευκαιρία:
1) Διάσωσης της ελεύθερης ακτής Σκαραμαγκά,
2) Ελεύθερης πρόσβασης στη θάλασσα, μέσω της απαλλοτριωμένης (και μηδέποτε χρησιμοποιημένης) από το Ναυπηγείο, έκτασης εκατό (100) στρεμμάτων του Δήμου Χαϊδαρίου,
3) Διασφάλιση της αναγκαίας έκτασης για τη λειτουργία της δεξαμενής και προσαρμοσμένου, φιλικού προς το περιβάλλον διαχωρισμού του Ναυπηγείου από την έκταση πρόσβασης κοινού (ελεύθερο τμήμα της προβλήτας 4 και φυσική παραλία).
Η μέχρι σήμερα στάση των κυβερνήσεων, παρά τις υποσχέσεις, υπονομεύει την ασφαλή για την πόλη λειτουργία του Ναυπηγείου, τις θέσεις εργασίας και την πολυπόθητη ανάπτυξη.
Αυτά ενώ η διακήρυξη της ΕΤΑΔ σε συνδυασμό με τα πραγματικά και νομοθετημένα χαρακτηριστικά της περιοχής προϊδεάζει για ευρεία βιομηχανική περιοχή (ΒΙ.ΠΕ), αξιοποίηση ακινήτων (Real Estate), δίχως να αποκλείονται οι μεταφορές – αποθηκεύσεις, αλλά και η επαναλειτουργία λιμανιού (που παρανόμως λειτούργησε πριν λίγα χρόνια). Εδώ σημειώνεται πως δεν έχουν προβληθεί επαρκώς οι κανόνες δόμησης στο Ναυπηγείο.
Η Κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να σεβαστεί τις ανάγκες των κατοίκων και το Σύνταγμα και να επιστρέψει προς το λαό του Χαϊδαρίου και της Δυτικής Αθήνας, την ασκόπως απαλλοτριωμένη έκταση των εκατό (100) στρεμμάτων. Ας είναι αυτά τα τελευταία πεταμένα λεφτά στην θάλασσα!
Το οφείλει στο Δήμο – Λαό, στους πολίτες, όχι στο πολιτικό σύστημα που έκανε τα στραβά μάτια όταν μπαζωνόταν εκατό (100) στρέμματα θάλασσα.
ΔΥΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ: «ΠΙΣΩ ΑΥΛΗ»….και όχι μόνο!
Αυτό το περιβαλλοντικό έγκλημα δεν είναι το μόνο στην περιοχή. Το Ποικίλο Όρος, βόρειο τμήμα του Όρους Αιγάλεω, ενώνει την Δυτική Αθήνα με το Θριάσιο Πεδίο στη Δυτική Αττική, η ανάλυση και σύνθεση όλων των πραγματικών δεδομένων αποτελούν προϋποθέσεις ασφαλούς διαβίωσης και ανάπτυξης.
Φυσικοί και αρχαιολογικοί θησαυροί λησμονιούνται, προστατεύονται στα χαρτιά ενώ καθημερινά υποβαθμίζονται.
Τριακόσια (300) μέτρα Αρχαίας Ιεράς Οδού περιμένουν προστασία, ανάδειξη, αξιοποίηση. Πέντε (5) χιλιόμετρα αρχαίου δρόμου στα δημόσια δάση του Χαϊδαρίου κρύβονται σε βάθος μισού έως ενός μέτρου. Μπορούν να δημιουργήσουν το μεγαλύτερο αρχαιολογικό – περιβαλλοντικό περίπατο με την συνδρομή Ελλήνων και ξένων αρχαιολόγων και σπουδαστών, δίχως κόστος απαλλοτριώσεων.
Κι όμως κάποιοι διακινδυνεύουν την αποχέτευση Αφαίας πάνω ή και εγγύς στο ίχνος του αρχαίου δρόμου.
Η ζώνη Ζ1 προστασίας του Αιγάλεω Όρους έχει εξαφανιστεί από τα πληροφοριακά συστήματα και εργαλεία του ΥΠΕΝ! Γιατί;
Μήπως γιατί οι αποφάσεις των δικαστηρίων δικαίωσαν όσους λέγαμε πως χρήση WATER PARK δεν προβλέπεται στο βουνό από νόμους και Σύνταγμα; Μήπως γιατί παρά τους νεκρούς και τραυματίες στο προβληματικό κόμβο Σκαραμαγκά εκδόθηκε βεβαίωση «ήπιας κυκλοφορίας»; Οδηγείται η Διοίκηση να περιορίσει την έκταση προστασίας στα επίμαχα μέρη, την ώρα που η Κυβέρνηση σωστά επιχειρηματολογεί για εθνικό σχέδιο οδικής ασφάλειας;
Στο ρέμα της Κάτω Αφαίας, στη ζώνη Α «απόλυτης προστασίας», η μέριμνα του πρώην ΥΠΕΝ και της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Βουλή προλειαίνει το έδαφος ώστε να απαξιωθούν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις για παράνομο κτίριο στο στραγγαλισμένο ρέμα. Θα περιμένουμε να χαθούν ζωές όπως στο Μάτι και την Μάνδρα; Τουλάχιστον εκεί οι ευθύνες δεν περιλαμβάνουν αντισυνταγματικές φωτογραφικές ρυθμίσεις.
Για το πολύπαθο ρέμα απαιτούνται έργα προστασίας στα οποία πρέπει να συνεισφέρουν οι «ρυπαίνοντες» (αυτοί οφείλουν να «πληρώνουν» – αποκαθιστούν την περιβαλλοντική βλάβη). Το ρέμα εκβάλλει στο όριο του Ναυπηγείου, και αφορά και την ασφαλή λειτουργία του, καθώς και των υφισταμένων οικιών, επιχειρήσεων και υποδομών, πρωτίστως την ασφάλεια ανθρώπων.
Να θυμίσουμε πως η σχετική ρύθμιση για μία και μόνο εγκατάσταση, προωθήθηκε στη Βουλή δίχως διαβούλευση, δίχως τα πραγματικά δεδομένα στην αιτιολογική έκθεση. Ποιος δεν γνωρίζει ότι η «κακιά ώρα» προετοιμάζεται όταν δεν εξουδετερώνονται οι αιτίες που την προκαλούν ή/και τη μεγεθύνουν;
Πριν αποχωρήσει ο πρώην ΥΠΕΝ εξήγγειλε μεταξύ άλλων και επικαιροποίηση του καθεστώτος προστασίας ειδικώς του Ποικίλου Όρους, βόρειου τμήματος του Όρους Αιγάλεω. Δεν χρειάζεται. Προϊδεάζει για κερκόπορτες στη προστασία του περιβάλλοντος. Έχουμε παραδείγματα χειρουργικής αφαίρεσης προστατευόμενων τμημάτων με αντικατάσταση σε άλλες θέσεις εξυπηρετώντας συμφέροντα επιτήδειων. ( Στο πρόσφατο παρελθόν διαφάνηκε ανάλογη προετοιμασία μέσω των αρμοδιοτήτων φορέα διαχείρισης. Η βαθιά διοίκηση αποδεικνύεται διαχρονική.)
Να θυμίσουμε την υφιστάμενη επαρκή και σαφή προστασία η οποία πρέπει απλώς… να τηρείται από διοίκηση, αυτοδιοίκηση και ιδιώτες, επιχειρηματίες και μελετητές!
Δίχως εφαρμογή του υπάρχοντος πλαισίου στο πεδίο, πρωτοβουλίες όπως η εξαγγελθείσα αναδάσωση, από το Ταμείο Ανάκαμψης, στο πολλάκις αναδασωμένο Ποικίλο Όρος κινδυνεύουν να καταστούν τροφοδοσία στο «πίθο των Δαναΐδων».
Η «ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΗ» ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ:
- Τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους όλου του Όρους Αιγάλεω.
- Αρχαιολογικός – Ιστορικός τόπος πέριξ της Αρχαίας Ιεράς Οδού και κηρυγμένοι Αρχαιολογικοί χώροι Λ. Κουμουνδούρου, Ιερού Αφροδίτης, Δαφνίου.
- Δασική Νομοθεσία και Καθεστώς Καταφύγιου άγριας ζωής.
- Ν. 2742/99 «άρθρο 21, Ζώνες Προστασίας Όρους Αιγάλεω».
Όλα τα παραπάνω με σαφέστατα όρια και ισχυρή νομολογία.
Μήπως όμως προετοιμάζεται τροποποίηση των σαφών γνωστών ορίων ώστε να ακυρωθούν οι πολιτικοί αλλά και τελεσίδικοι νομικοί αγώνες των πολιτών;
Προκύπτει άραγε πλεόνασμα νομιμότητας, υπερπροστασίας φύσης και ανθρώπων, τέτοιο που να μπορούμε να πούμε «ας πάει και το παλιάμπελο» για την ακτή Σκαραμαγκά; Όπως ήδη αναφέρθηκε όχι.
Συντρέχουν πολλά προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή, ενδεικτικά ορισμένα ακόμη:
- Η βιομηχανική δραστηριότητα παραμένει θύτης αλλά και θύμα στρεβλών επιλογών, συχνά δικών της.
- Ο Κόλπος Ελευσίνας βρίσκεται πάντα έρμαιο σε θαλάσσιο δυστύχημα και αποδέκτης πολλών ρυπαντών από τη γύρω περιοχή.
- Η Λίμνη Κουμουνδούρου, ένα ευαίσθητο οικοσύστημα με σημασία και λειτουργία ανάλογης με «καναρίνι σε ορυχείο», παραμένει υπό απειλή.
- Μοναστήρι εμφανίζει σε δικόγραφα τα δημόσια δάση ως δικά του.
- Δασικοί δρόμοι επιχειρήθηκε να αξιοποιηθούν για μεταβολή πολεοδομικών συνθηκών.
- Το «Πάρκο Νεολαίας», δημόσιο δάσος πενήντα (50) στρεμμάτων αναδασωμένο από τη Δασική Υπηρεσία και τις Ένοπλες Δυνάμεις, σε συνέχεια με το βουνό, εξαιρείται από το Δασικό Χάρτη, δίχως να είναι το μόνο στο Όρος Αιγάλεω.
- Απόβλητα παντού σε μέγα- κλίμακα (π.χ. ΧΥΤΑ και αποθέσεις βιομηχανιών) αλλά και μικρό- κλίμακα (π.χ. μπαζώματα σε δάση και δρόμους), ακόμη και μπάζωμα δημόσιου θεραπευτηρίου στην Αφαία ζήσαμε.
ΛΥΣΗ ΘΕΤΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ:
Η Ακτή Σκαραμαγκά μπορεί και πρέπει να είναι φιλική προς τους κατοίκους της περιοχής. Αυτό θα συμβάλλει και στην αναβάθμιση της λειτουργίας των Ναυπηγείων με χρήση βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών, που θα συμβάλλουν σε οικονομική βιωσιμότητα και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Ένα ναυπηγείο – πρότυπο δεν μπορεί να αποκλείει τους ανθρώπους, πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν ο στόχος αειφορία στη θάλασσα και στη στεριά.
Για να μη μένει η βιώσιμη ανάπτυξη σύνθημα, πουκάμισο αδειανό.
Η ανάλυση μιας ενδιαφερόμενης επιχείρησης στους πρόσφατους διαγωνισμούς, προσφέρει πολύτιμη γνώση για τις μεθοδεύσεις και τις εντυπώσεις που δημιουργεί στην αγορά η μέχρι σήμερα διαδικασία.
Η πρόσφατη διαμαρτυρία του Δήμου Χαϊδαρίου είναι καθυστερημένη αλλά θετική. Δεν είναι ευχάριστο η Τοπική Αυτοδιοίκηση να στρέφεται κατά της Κυβέρνησης. Είναι όμως υποχρεωμένη να το πράττει , παρά τις μέχρι σήμερα καθυστερήσεις. Είθε η Κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλία και να διασφαλίσει τα συμφέροντα και τις ανάγκες πολιτών και εθνικής οικονομίας. Βεβαίως και της εθνικής άμυνας, διαμορφώνοντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις.
Έκταση υπάρχει και με το παραπάνω. Η πολιτική βούληση είναι το ζητούμενο.
Το περιβάλλον στη Δυτική Αθήνα και στη Δυτική Αττική δεν είναι αλώβητο, είναι όμως αναντικατάστατο, μοναδικό για δύο (2) εκατομμύρια κατοίκους, εργαζόμενους και επισκέπτες που το χρειάζονται κάθε ημέρα, όλο το χρόνο, για όλα τα χρόνια που αναπνέουν στη «πίσω αυλή» της πρωτεύουσας.
Η Δυτική Αθήνα και η Δυτική Αττική δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα ποιότητας ανθρώπινου δυναμικού αλλά ποιότητας ζωής και παλεύουν για αξιοπρεπή διαβίωση και πρόοδο με σεβασμό στον άνθρωπο και στον βαριά πληγωμένο τόπο.
Κίμων Ε. Φουντούλης
Παλιότερο άρθρο (2)
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ του ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ: ΑΛΛΑΓΗ ΧΡΗΣΗΣ ΓΗΣ και ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΔΟΜΗΣΗΣ
Οι εξελίξεις περί το ναυπηγείο Σκαραμαγκά τρέχουν, αφορούν το δήμο και τη χώρα μας. Πωλείται σε δύο τμήματα. Για το νότιο υποβλήθηκαν ήδη δύο προσφορές μακριά από το τίμημα που αναμενόταν. Η ανάλυση της διεκδικήτριας εταιρείας Pyletech, του κ. Πριόβολου με δραστηριότητα και στο real estate (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30/9/20), μας υπενθυμίζει χρήσιμα στοιχεία, μας ανοίγει τα μάτια! Στο ξεπούλημα που προηγήθηκε 114 στρέμματα του ναυπηγείου πωλήθηκαν έναντι 4,1 εκατομμυρίων ευρώ. Έτσι η προσφορά της εταιρείας ανέρχεται σε 15 εκατομμύρια ευρώ για 330 στρέμματα, κτίρια και παλιές υποδομές.
ΑΞΙΕΣ και ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
Σε άρθρο του Κώστα Τσαούση στα ΝΕΑ, υπενθυμίζεται πως αν δεν ευοδωθεί η προσπάθεια επαναλειτουργίας του ναυπηγείου, τότε «το μεγάλο ακίνητο δίπλα στη θάλασσα μπορεί να γίνει πόλος οικιστικής ανάπτυξης».
Η παραπάνω εκτίμηση δεν είναι επιστημονική φαντασία! Πριν έξη χρόνια, παραμονές δημοτικών εκλογών επιχειρηματολόγησα για αξία 100 εκατομμυρίων στη προβλήτα 4, την έκταση που οφείλει να υπερασπιστεί ο Δήμος Χαϊδαρίου υπέρ του περιβάλλοντος και των κατοίκων. Τα 200 στρέμματα της έκτασης επί 500 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο μας δίνουν 100 εκατομμύρια. Στο Χαϊδάρι πληρώνονταν 500 ευρώ για συντελεστή δόμησης 0,8 και 1.
Αν στο Σκαραμαγκά δοθεί συντελεστής δόμησης 2 ή και 3 ή και ουρανοξύστες για κατασκευή συγκροτημάτων γραφείων, ώστε να προσελκυστούν εταιρείες π.χ. μετά το BREXIT, τότε πόση θα είναι η αποτίμηση της γης; Οι ουρανοξύστες στο Ελληνικό δεν προβλέπονταν στο διαγωνισμό. Γραφεία στο παραλιακό μέτωπο προέκυψαν στο παλιό Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων του Φαλήρου κατά τα γόνιμα δι’ ολίγους Ολυμπιακά Έργα του 2004.
Ποιος τα θυμάται αυτά; Άλλωστε ρουσφέτια χαριστικής δόμησης στο τόπο μας στήθηκαν για όσους καταπατούν στραγγαλίζουν ρέματα. Στην ανοικτή θάλασσα θα ζοριστούμε…
ΤΙ ΠΟΥΛΑΕΙ Η ΕΤΑΔ, ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ ή ΟΙΚΟΠΕΔΟ;
Όπως σαφώς αναφέρεται στους όρους του διαγωνισμού για το βόρειο τμήμα «ιδιοκτησίας» ΕΤΑΔ, δηλαδή των 100 στρεμμάτων του Δ. Χαϊδαρίου που απαλλοτριώθηκαν για ναυπηγείο χωρίς ποτέ να χρησιμοποιηθούν έτσι, των 100 στρεμμάτων μπαζωμένης θάλασσας και άλλων 100 από το αρχικό ναυπηγείο, «εφόσον» ο αγοραστής λειτουργήσει ναυπηγείο θα έχει και χρήση αιγιαλού (Τεύχος Προκήρυξης, σελ. 9). ΠΡΟΣΟΧΗ: «εφόσον» τότε «καρότο», όμως δεν υπάρχει περιορισμός/ «μαστίγιο» και ο επενδυτής θα κάνει ότι επιλέξει για το συμφέρον του. (Στην εικόνα το σχεδιάγραμμα από το υλικό διαγωνισμού της ΕΤΑΔ).
ΔΗΜΟΣ ή ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΒΙ.ΠΕ;
Στο δήμο και το δημοτικό συμβούλιο Χαϊδαρίου κάνουν πως αγνοούν τη δυνατότητα η άτυπη βιομηχανική περιοχή Σκαραμαγκά να μετατραπεί σε κλειστή ΒΙ.ΠΕ/ ΒΙ.ΠΑ σύμφωνα με την ισχύουσα, διαρκώς και ευνοϊκότερη, νομοθεσία (ν.3982/11 ως ισχύει). Και τότε «το πλοίο έφυγε», τέρμα τα δημοτικά τέλη και οι «ψευδαισθήσεις»…Και οι πολεοδομικοί όροι απευθείας από την εκάστοτε υπουργάρα…
ΝΟΜΟΣ και ΤΑΞΗ
Η ώρα είναι πλέον περασμένη, απαιτείται υπερπροσπάθεια από ώμους ντεφάκτο υπονομευτών είτε ως μουγγών θεατών του μπαζώματος, είτε ως ντεκορατέρ κρίσιμων υποδομών του ναυπηγείου με γιρλάντες στα πλαίσια του θεάματος- ελλείψει και των δυνατοτήτων για άρτο, άλλων μόνιμων αντιγραφέων, απλώς ανεπαρκών κ.ά.. Η ανάγκη φτιάχνει τους πρωταγωνιστές, τους ήρωες. Προϋπόθεση να μην φυγομαχήσουν.
Ο Δήμος Χαϊδαρίου έπρεπε ήδη να έχει θέσει το ζήτημα μη εφαρμογής του σκοπού της απαλλοτρίωσης αλλά και του περιβαλλοντικού εγκλήματος.
Η Κυβέρνηση διά της ΕΤΑΔ πουλά πράγμα εκτός συναλλαγής, μπαζωμένη θάλασσα και ακτή, ενώ οφείλει περιβαλλοντική αποκατάσταση! (σχετικές αποφάσεις ΣτΕ, π.χ. Παραλιακό Μέτωπο, Αλυκές Αναβύσσου).
Το περιβαλλοντικό έγκλημα είναι διαρκές, το σώμα του εγκλήματος είναι εκεί μέσα στη θάλασσα. Εκτός από τα διοικητικά δικαστήρια υπάρχουν και τα αστικά (μας οφείλουν το αποστερημένο αγαθό και «ο ρυπαίνων πληρώνει» συμφώνως τω νόμω). Υπάρχει και Εισαγγελέας Περιβάλλοντος, δεν απεργεί!
Χρειάζονται εκπρόσωποι ανεξάρτητοι από συμφέροντα γης κάθε είδους. Αποκαταστάσεως, απαλλοτριωμένης, ελντοράντο, εκκλησιαστικής κλπ.
Υπάρχουν;
Κίμων Ε. Φουντούλης
