Ο Έλληνας τυραννήθηκε πολύ από τους φακέλους στο παρελθόν…
Ευτυχώς με τη τεχνολογία ξεπεράστηκαν!
Σε ότι αφορά τα φακελάκια τη λύση υπόσχεται αϊτός υπουργός, … έως ότου πέσουν φασκελάκια!
30 χρόνια πριν ένας καθηγητής ιατρικής αναφερόταν σε «τοξικομανείς του χρήματος», χειρουργούς με 2-3 φακελάκια των 250 χιλ. δραχμών ημερησίως. Μαθηματικά Βέγγου-Σακελάριου, στο χρόνο 150 εκ., στα 20 χρόνια 3 δις δραχμές!
Απορούσε ο καθηγητής τι θα τα έκαναν και συμπέραινε τοξικομανία. Σήμερα (αλλά και τότε) το νοσοκομειακό προσωπικό υποαμείβεται και εξουθενώνεται.
Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει αξιοπρεπείς αμοιβές, αλλά παρανομεί και αυτοκαταργείται όταν καλλιεργεί και απενοχοποιεί τη τοξικομανία του χρήματος.
Οι συνεχόμενες δηλητηριώδεις πολιτικές δε διασφαλίζουν ανοσία δια μιθριδατισμού, αποσκοπούν, πέρα από το πρόδηλο περιορισμό δωρεάν υγείας, στη πλήρη κάμψη του Ηθικού των πολιτών.
Mε ευκταίο, για τους δράστες, παράπλευρο στόχο τη κατάποση των εθνικών.
Η καιροσκοπική κατάχρηση των εννοιών «φροντίδα», «αλληλεγγύη», «φιλανθρωπία»,…, από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, έχει προετοιμάσει το έδαφος της καχυποψίας και απομόνωσης.
Το (όσο) δημόσιο σύστημα υγείας δεν ιδιωτικοποιείται μερικώς, παρά ίσως παραμείνει ολίγον προνοιακό!
Ο Μαρξ κι ο Ντίκενς παραμένουν επίκαιροι.
Κίμων Ε. Φουντούλης
