Δήμος ελεγκτής: ανέκδοτο με δύο λέξεις…

Ενόσω η χώρα βουλιάζει, το να ασχολείται κάποιος με ένα αυθαίρετο (εκτός
σχεδίου, εντός αναδασωμένης περιοχής, «ιδιοκτησίας» ενός δήμου στον οποίο
παραχωρήθηκε η χρήση δημόσιας γης πιθανής αρχικής ιδιοκτησίας του Υπ.
Γεωργίας) που λειτουργεί ως κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος μοιάζει
λεπτομέρεια.
Όταν όμως αναλογιστούμε πως το αυθαίρετο σε δασική περιοχή
ΔΕΝ «νομιμοποιείται» ούτε «τακτοποιείται» και ότι ένα κατάστημα περνά έλεγχο
πυροσβεστικής, υγειονομικού, υπηρεσιών δήμου κ.ά. τότε προκύπτουν ορισμένα
ερωτήματα:
Ποιος εγγυάται την στατική επάρκεια ενός αυθαιρέτου όπου προσέρχονται
ανυποψίαστοι πολίτες;
Με ποια σχεδιαγράμματα νόμιμης οικοδομικής άδειας μελετήθηκε και
ελέγχθηκε η πυροπροστασία;
Πώς λειτούργησαν οι λοιπές συναρμόδιες υπηρεσίες;
Κι αν όλα τα παραπάνω έχουν γίνει σωστά από τεχνική άποψη, με ποιο κύρος
και αξιοπιστία ο αρμόδιος δήμος (που έχει κι αυτός αδειοδοτήσει το κατάστημα που
στεγάζεται στο αυθαίρετό του), μπορεί να ελέγξει τις υπόλοιπες επιχειρήσεις;
Δεν καταρρέει αυτομάτως κάθε υπόλειμμα «κράτους δικαίου» όταν η δημόσια
αρχή (δήμος) παρανομεί πρωτίστως με την «περιουσία» της; Με ποιο κουράγιο
θα επιχειρήσουν την εφαρμογή του νόμου, προς όλους, οι αρμόδιοι υπάλληλοι;
Ή μήπως είναι όλοι στο κόλπο; Οι περισσότεροι αναγνώστες θα συγκατανεύσουν
γρήγορα, η εποχή μας δεν ξεχειλίζει από εμπιστοσύνη και δικαίως. Είναι πολλοί
όμως οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα που ασφυκτιούν και οργίζονται. Καθήκον
τους και καθήκον μας είναι να σπάσουμε κι αυτό το απόστημα, ώστε να μην
βαρύνεται το περιβάλλον αλλά και να μην βρίσκονται όμηροι επαγγελματίες
(ανεξαρτήτως της ευθύνης τους) και εργαζόμενοι.
Κάπως έτσι φτάσαμε ως εδώ. Ο δρόμος για καλύτερο αύριο είναι δύσβατος. Τα
παραπάνω υποδεικνύουν ένα ακόμη εμπόδιο, όχι για να το προσπεράσουμε, αλλά
για να το γκρεμίσουμε!
ΚΙΜΩΝ Ε. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ, Δημοτικός Σύμβουλος Χαϊδαρίου, «ΠΟΛΙΤΕΣ σε
ΔΡΑΣΗ-ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ»