Δάσους και συμβολή Γ. Παπανδρέου με Λ. Αθηνών,
του Δάσους και πιο συγκεκριμένα εκεί που καταλήγει ο πεζόδρομος της Ηρ. Πολυτεχνείου στην Γ. Παπανδρέου, εκατοντάδες πεζών, μαθητές, νοικοκυρές, επαγγελματίες, καθημερινά διασχίζουν το «ξέφωτο» δίχως σαφείς και κατάλληλα σηματοδοτημένες διαβάσεις, όπως σε όλο το Χαϊδάρι.
Του Κίμωνα Φουντούλη *
Η παλιότερη βαφή με διαγραμμίσεις επί του οδοστρώματος (προ πενταετίας) ξέβαψε σε λίγες εβδομάδες και δεν ανανεώθηκε έκτοτε. Ακόμα χειρότερα η συγκεκριμένη διάβαση λόγω κακής διαμόρφωσης του πεζοδρομίου, οδηγούσε και οδηγεί πάνω σε θέση
στάθμευσης (!), αντί να έχει ασφαλή είσοδο και έξοδο στην πλατεία. Και όλα αυτά παρότι όπως και άλλα προβλήματα του έργου είχαν επισημανθεί τόσο δια του τύπου όσο και με απευθείας επικοινωνία με τον τότε αρμόδιο Αντιδήμαρχο αλλά και τον ίδιο τον Δήμαρχο .
άλλους δρόμους;
Φαίνεται ότι τα 800.000 ευρώ της προ τριετίας «αναμόρφωσης» της Γ. Παπανδρέου δεν μπόρεσαν να διορθώσουν τα παραπάνω προβλήματα, αλλά διατέθηκαν για δάπεδα στάθμευσης χωρίς να διασφαλιστεί το ελάχιστο αναγκαίο πλάτος για τα πεζοδρόμια (1.5 μέτρα) , ώστε να κυκλοφορούν με ασφάλεια οι δημότες.
Επιπλέον, σε όλο το μήκος της Λ. Αθηνών, τουλάχιστον όσον αφορά το Δήμο μας, η παράνομη εκμετάλλευση πεζοδρομίων και πρασιών
εκθέτει το κοινό σε κοινό κίνδυνο (κατάληψη χώρου, περιορισμός ορατότητας, θάμβωση από πινακίδες και φώτα κ.α.), δίχως όμως να υπάρχει οποιαδήποτε προσπάθεια για εφαρμογή αυτονόητων μέτρων προστασίας για πεζούς αλλά και οδηγούς.
του Κώδικα Δήμων – Κοινοτήτων ( άρθρο 80) και μέσω των πλέον πρόσφατων προδιαγραφών για τα πεζοδρόμια. Και το κόστος οφείλουν να το αναλάβουν οι επιχειρήσεις. Οι μεγάλες αλυσίδες που δραστηριοποιούνται και στην περιοχή μας ισχυρίζονται πως
σέβονται και διακρίνονται στην «εταιρική κοινωνική ευθύνη», στην «κοινωνική υπευθυνότητα» και άλλες θετικές έννοιες…
Η δημοτική αρχή οφείλει να επιβάλει την ασφαλή κίνηση πεζών και οδηγών με την βοήθεια και των αστυνομικών ή/και
εισαγγελικών αρχών. Είναι η ώρα διόρθωσης επικίνδυνων επιλογών δεκαετιών, που σαφώς υπερβαίνουν την αμέλεια. Με σεβασμό
στον άνθρωπο, με κανόνες προς την επιχείρηση αλλά δίχως εκδικητικότητα. Υπάρχει πολιτική βούληση; Εισηγούνται
σωστά οι αρμόδιες υπηρεσίες;
Ποιοι άλλοι, πλήν ημών, στην αντιπολίτευση ή/και στην κοινωνία επιθυμούν λύσεις συγκεκριμένες και λειτουργικές, δηλαδή
αυστηρές, δίχως παραγοντιλίκια, κολλητηλίκια, «κολλήματα» και «κωλύμματα» ; Καιρός να βρεθούμε.