Ε… όχι και τον ΠΑΤΡΟΚΛΟ μας

Ε… όχι και τον ΠΑΤΡΟΚΛΟ μας

Οι Αχαιοί, που αφανίζονται από τον Έκτορα στη μάχη, ξεγελούν τον Αχιλλέα και του στερούν την αγαπημένη του Βρισηίδα. Ο Αχιλλέας θυμώνει και αποτραβιέται από την υπόθεση του Τρωικού Πολέμου, «είναι δικό σας πρόβλημα, όχι δικό μου». Ο Έκτορας όμως κάνει το λάθος να σκοτώσει τον Πάτροκλο, παραβιάζει τον προσωπικό κώδικα αξιών του Αχιλλέα. Αυτός μονομαχεί με τον Έκτορα και τον σκοτώνει, όχι για χάρη των Αχαιών αλλά για τον πεθαμένο του φίλο.
Γράφει ο Γιώργος Τερζάκης
Αυτό συμβαίνει και στη σημερινή κοινωνία. Όσοι πολίτες, πριν μερικά χρόνια, πίστευαν ότι είχαν το δικαίωμα αλλά και τις ευκαιρίες που έδινε μια πλαστή οικονομία, να ενταχθούν σε καλύτερη κοινωνική τάξη ή να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους, αντιλήφθηκαν με τα μνημόνια, τους φόρους και τις περικοπές ακόμα και των βασικών κεκτημένων τους ότι η άρχουσα πολιτική τάξη δεν είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει το μονοπώλιο που αυτή θέλει μόνο να έχει στην ποιότητα ζωής και τα κέρδη.
Οι πολίτες περιχαρακώθηκαν στα όποια κεκτημένα ή και πλεονεκτήματα είχαν, αδιαφορώντας για το υπόλοιπο μέρος της κοινωνίας που πλήττονταν και πλήττεται βάρβαρα, «είναι δικό σας πρόβλημα, όχι δικό μου» απαντούσε και απαντάει, η μία κοινωνική τάξη προς την άλλη.
Σήμερα το βιομηχανοποιημένο σύστημα ΕΕ – ΔΝΤ, τρικομματική κυβέρνηση και αρκετές φορές και οι τοπικοί “αντιπρόσωποι τους”, έχουν κάνει το μεγάλο λάθος έχουν ξεπεράσει το όριο παραβίασης των μεμονωμένων κοινωνικών τάξεων ή ομάδων και προχωρούν στο εσωτερικό της οικογένειας με σειρά παρεμβάσεων (χαράτσια, τεκμήρια, φόροι, περικοπές, ποιότητα ζωής κλπ.).
Καθιστούν πλέον το πρόβλημα προσωπικό στον καθένα από εμάς, αφού στοχεύουν στην ίδια την ύπαρξη μας, όχι τόσο ως μεμονωμένων ατόμων, αλλά του ίδιου του θεσμού τής οικογένειάς μας, της οικογενειακής περιουσίας μας, στο σπίτι μας, στο χωράφι του παππού μας, την αξιοπρέπειας μας, του φιλότιμου και την νοημοσύνης μας.
Είναι έτοιμοι να σκοτώσουν τον Πάτροκλό μας, και σε μερικούς το έχουν ήδη κάνει.
Παραβιάζουν τον προσωπικό κώδικα αξιών του κάθε Έλληνα πολίτη, που αγωνίστηκε για τα παιδιά του και δανείστηκε και στερήθηκε για ένα υπερτιμολογημένο διαμερισματάκι με κλεισμένο ημιυπαίθριο, που το ξαναπληρώνει.
Μαζεύτηκαν πολλά δυσβάσταχτα φορτία για ένα απλό όνειρο ζωής που είναι μια καλή οικογένεια σε δικό της σπίτι με γονείς που θα μπορούν με την εργασία τους να εξασφαλίσουν τo μέλλον το παιδιών τους. Αυτό για τον κάθε Έλληνα πολίτη είναι αδιαπραγμάτευτο.
Με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, επιστρατεύσεις και σακούλες με τρόφιμα, προσπαθούν να σώσουν ότι έχει απομείνει γι’ αυτούς, ελπίζοντας ότι γι΄ ακόμα μία φορά θα μας βρουν στον ύπνο ή στο καναπέ μας, γι’ ακόμα μία φορά θα πούμε ο ένας στον άλλον «είναι δικό σας πρόβλημα, όχι δικό μου» .
Δεν βλέπουν ότι δημιούργησαν μια χώρα επιστρατευμένων Ελλήνων, φτωχών, ανέργων και εξαθλιωμένων αλλά εξεγερμένων, όπως οι καθηγητές που στα αυτιά τους αντηχεί υποτιμητικά το τραγούδι “Σου ‘πα να βάλεις το χακί, να μπεις σε τάξη σχολική και δάσκαλος να γίνεις”.
Ας απελευθερώσουμε τις αστείρευτες δυνάμεις μας όλοι όσοι αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για έναν αγώνα για την ίδια τους τη ζωή και το μέλλον των παιδιών τους, όχι για μία άλλη κοινωνική τάξη ή ομάδα… αλλά για τον Πάτροκλό μας -όχι του Αχαιού.… 

admin

Πατέρας, Πολίτης, Δημότης, Γεωλόγος